27 września 1939 r., minęła 83.rocznica utworzenia Polskiego Państwa Podziemnego. Była to legalna kontynuacja państwa polskiego działająca na terenie kraju, który znalazł się pod okupacją niemiecką i sowiecką. Struktury PPP były zorganizowane w konspiracji.

W oblężonej przez Niemców Warszawie gen. Michał Tokarzewski-Karaszewicz utworzył wraz z grupą oficerów WP Służbę Zwycięstwu Polski – konspiracyjną organizację wojskową, mającą kontynuować walkę przeciwko okupantom. 4 grudnia 1939 roku premier rządu RP na uchodźstwie gen. Władysław Sikorski powołał Związek Walki Zbrojnej. 14 lutego 1942 roku gen. Sikorski przekształcił ZWZ w Armię Krajową. Polskie Państwo Podziemne było  fenomenem na skalę światową. Jego tajne struktury wojskowe i cywilne, podległe rządowi RP na uchodźstwie, nie miały odpowiednika w żadnym innym kraju. Dziełem Polskiego Państwa Podziemnego było nie tylko podjęcie otwartej walki  w ramach akcji „Burza”, lecz także stworzenie moralnej i niepodległościowej tradycji, która pozwoliła Polakom przetrwać czas dyktatury komunistycznej. Żołnierzom i urzędnikom Polskiego Państwa Podziemnego nie dane było doczekać zwycięstwa. Bardzo wielu z nich zginęło w walce, zostało zamordowanych lub uwięzionych przez okupantów. Po wojnie tysiące padły ofiarą komunistycznych represji, a tysiące innych ratowały się, uciekając z kraju. Pozostawili nam swoje dziedzictwo i wartości, które towarzyszyły im w walce o wolność. Ich testament zawarty jest w dokumentach, takich jak rozkaz gen. Leopolda Okulickiego „Niedźwiadka” o rozwiązaniu Armii Krajowej czy ostatnia odezwa Rady Jedności Narodowej. Jest on także zawarty w świadectwie życia i śmierci tych wszystkich, którzy w czasie próby podjęli służbę ojczyźnie. Dziś na nowo odczytujemy Testament Polski Walczącej, której ideałów jesteśmy spadkobiercami.

Dzień Podziemnego Państwa Polskiego został ustanowiony uchwałą Sejmu 11 września 1998 r.